Ook op onze school voor speciaal onderwijs hebben we ouderavonden georganiseerd. Voor de zomervakantie twee avonden. Het thema: "wat is dat nou, passend onderwijs?" Speciaal onderwijs is duur en als een kind met wat extra hulp op een school voor regulier onderwijs past, is dat prima!
Ook in mijn klas heb ik de komende veranderingen besproken. "Moet ik dan weg?" , vroeg Sjors. "Nee Sjors, maar als je klaar bent voor een gewone school, is dat beter". "Wanneer ben ik klaar dan?" Tja, het is lastig uit te leggen, maar ik en mijn collega's deden ons best.
Onze school heeft ook meegedaan met een uitwisselingsprogramma. Leerlingen van onze school gingen als gast een dagje naar een basisschool en andersom. En na zo'n uitstapje mochten de leerlingen voor de klas vertellen hoe het was.
"Ze hebben daar een konijn op school!" "En hoe waren de lessen en de kinderen, Roel?" "Daar heb ik niet zo op gelet, maar het waren er wel veel!" Geen idee of hij op de lessen of de kinderen doelde. En Elly: "Ik moest voor de klas en de juf vertelde aan de kinderen dat ze me moesten helpen, omdat ik soms anders deed. Wat doe ik anders juf?" Tja, wat zeg je daar nou weer op. Maar ze zullen er best veel van geleerd hebben.
Schooljaar 2014/2015. Nu wordt het echt en stiekem ben ik een beetje zenuwachtig. Wat wordt er van mij anders verwacht dan wat ik altijd al deed? Kinderen die in mijn klas komen hebben vaak al een "hele route" afgelegd. Soms zijn ze gekrenkt, soms wantrouwig. Maar als ze na een poosje weer zin in school-gaan krijgen, doe ik er alles aan om ze te laten leren. Want vaak is er met hun koppie niks mis!
De eerste schooldag. Als eerste bij mijn lokaal zijn. De kinderen rustig opvangen. En dan, uiteraard, net als op de basisschool, vertellen over de vakantie. En ineens, tussen de verhalen over Texel en Spanje door, gaat Jochem staan, kijkt rond en brult met een geweldige smile op zijn gezicht: "Hee juf, we zijn er allemaal nog. We passen!!!"
Lisette